Gece, Sen Ve Ben

geceyi bir yudumda içiverdim biçarem
belki dönersin diye birde mum yaktım karanlığa
baharı bekler gibi,yeşilimi sakladım güneşine
doğum sancıları inledi gene,
ben, gece ve sen yağmurcasına düşürdük nemlerimizi
toprak sen kokmaya başlar avuçlarımsa sadece avuntulu bir kışta
gözlerim hala bıraktığın ayak izlerinde dolanmakta
aklım yok denircesine azlıkta
unutmuşsun sevmeyi,
acı olansa sevilmeyi.
uludağ bu kışta dumanda
ben dağda, dağ içimde tütmekte
bir sandalcı koyunda resmini içerken, mezem oldu gözlerinin derin maviliği
gün değilki içimdeki dolunca bitiversin
içimde bir asırın günahı var...
ah saçların...mavi bir denizin sarı kum taneleri,
savurunca rüzgar bir bir içime damlardı saçların
bahar gibi gelirdin, seni sevmekle başlardı gün doğumu
ay sen olmadan düşmezdi geceye
uyanmayacağını bilseydi koynumda doğmazdı güneş...
biten her yağmur sonrası bulutun kalırdı dişlerimin arasında
yiten her gecede sen kalırdın sol yanımda

bilinmeyen zamanlı bir gecenin esiriyim şimdilerde...