Gece Vardiyası

"
ah benim güldestem
ah benim canevim
avucumu mesken bilmiş
yerini hiç yadırgamayan
bir ünlem işareti gibi çelimsiz kalbime batıp duran

şu kafir
şu ander kahır
urgan geçirip duruyor darağacıma bilesin

bilesin
sensizlik perçem perçem körlük

yüreğimde uzaklıkların miladi zehri
hayallerimin ahirinde defnediyorum rayiha kokulu anıları
hem de herdem
hem de geceler boyu

"

geceler ki sonsuz vardiyası mazimin
kesintisiz labirentidir ebedimin


geceler ki sığınak
geceler ki heveslerimin gömütü


her gece yatıya gelir
burada demlenir isyan

burada nevri döner sakil düşlerimin

burada tükenir ümit

burada coşar feveran


paldır küldür ve yüreği ağzında
kurumaya durur zaman burada
burada yazılır ölümün fermanı


geceler ki
dipsiz katran karası

geceler ki
uğultulu göğsümün burcu
ha üflendi ha üflenecek sûr


geceler ki
kavuşuncaya değin Araf