Gece Ve Çocuk

Bir çocuğum ben hala, yaşım on üç
İşe gidiyorum şimdi gece saat üç

Halimi bilseniz hazin bir öykü
Korkudan söylerim sesli bir türkü

Gittiğim yer fırın işim temizlik
Aldığım on lira sanmayın yüzlük

Üstüm basım ıslak yırtık çizmeler
Korkutuyor beni hayal gölgeler

Ne gece bekçisi ne düdük sesi
Nefeslerim sanki ölüm nefesi

Yürürken ardım da sanki biri var
İçimde endişe, korku, zulüm var

Birisi pöh dese düşer ölürüm
Bu korkuyla yolu nasıl bulurum

Ölmeden fırına gidebilseydim
Bir yudum su bulup içebilseydim

Fırının yolu da ıssız ve sessiz
Rabbim çocukları koyma kimsesiz

Bendeki kaderin bendeki şansın
Tükürün yüzüne biraz utansın