Gece Yarısını İki Geçe

bakışların eksik, yosma renkleri, soyunur ellerinde geceye
kapı aralığından sızan, sızılı gölgelerin, bakire öpüşleri ile
yanılsamaların gerçeküstücülüğü en derin felaket anlarında
kendini görme çabası, intihara sevk eder ruhu, kırık aynalarda

rüzgar

gecekondu yarınlarının bugünlere teslim olduğu yüksek
çok yüksek ve Paris'in karanlık yüzü kadar şık apartmanın
terasında, uçuşlar vardır, taklacı güvercinlerin aşırı ürkek
üveyiklerinde, nakaratlarınca aldatılan sen şarkılarının

merdivenlerden koşarak inen trabzansız çocukluğun
derin derin iç çekerek ağladığı o meçhul vagonlarda
sallanan ne bir el ne de bir kol olmadan, yokluğun
çelişkilerle dolu, sorgusuz sualsiz en hüzzamlı anında
git gide
derinden derine
tüm atlasların ortasına, kendini gömmesini parça parça
sağlayan, senin hasret poyrazlarına bağımlı soluğun

gerçek, bildiğimiz fakat gidemediğimiz bir yerlerde saklı
özün, kandırılmayı bırakıp havaya sarıldığı sınırda yasaklı

iki geçe gece yarısını
bir ayrılığın emarelerinde yaşlanan, tutku düşüşleri
iki geçe gece yarısını
salt gerçeğin, yalın ihanetinin, ayrık değişimleri

herkes var
herkes burada
ya ben yoksam

upuzun ince bir çizgide, aylak yürüyenler