Geceden Başladı Ağrılı Yaralarım

ah felek...
başım beladan kurtuldum derken
dün geceme karanlıklar çöktü
yine yoklar ülkesinde gezindim

kimsem yok
yalnızlık içimi burktu
başım zonklamış bu gece
sabahın ayazıyla ayan olunca hasretin sızısı başımdan çıkmıyor

oy felek başımı ağrısından
bir düşündüm bin defa ölüm yaşadım
alnında vuruldum deliye

ey felek
neden yordun tarı nar olan hayat
neden b/ahtımızı bu yollara savurdun
yalnızlığın
yokluğun
hikmetin aciziyetine dursa yol bitmiyor

düşündüm yokluğuna dayanmak zor
hele bir gel
gün doğumlarında kafam seninle bozuk

tüm sıkıntını z/oklayan başım çekildı ruhum
o sabahın ağrıyan günlerimden
gel gör aşk ne hale koydu dertsiz başıma neler geldi

kafamın ağrısı bitmek bilmiyor
dağlarda esen rodos sesine kulak asmıyor
mahfoldum aklım senle yürüdü tenha köşelerde
geceden başladı ağrılı yaralarım

sonrası hasretliğe kala kaldım uzayan günlerde
zonklayan başım ağrısı yürek yaktı

hep doğruya yönelirken
gerçekliğin son durağına yüreğimle savruldum
her açık havada dünyayı düşünürken
her şey yalana dolana yürüyormuş meğer

her şeyin gerçeğini daha çok sonra öğrendim
kiymetini iyi yüreğe yazdım ki

dolu dizgin yaşam mutluluğa giden yollardan geçtim
en sonunda bir güzelin zehirini içtim
ölüme savda diyerek...

06*11*12*Karataş*