Geceden Farkını Söyle

güç olan kalmaktı
kıskanç yalnızlığımın çağrısını duymazdan gelip
küskün bir sevdanın atığıyken gecenin karanlığı
adet olduğu üzre giderken birileri tükenip..

hüznü resmediyordum çıplak toprağa
esen rüzgara asi kuru yaprak misali
geride kalan üşüyen sesti..

evet / geride kalan
çarpık çiftleşmesinde tün ile günün
geçmiş hikayesi yitik ve kahramanı olmayan
renkleri acıya çalan anlamsız bir bütünün
laf olsun diye aldığı nefesti..

uçuşan tozlarında düşlerin
gece içre kanayan ..

işte böyle..
kör gardiyanı duygularımın
usulca eğil kulağıma / geceden farkını söyle....

bir isim daha eksildi / kadehimin buğusundan..