Geceden Yana

Korkma geceden yana
Yıldızların ışığını şimdi yakarım
Soğuk suların taşları yıkadığı patikanın eteğinden,
Birden yükseliverir parmaklarım.
Geceden yana korkma
Umut asılıdır hep ayın ince sazında...

Gecedir,
Yana yana yakınan aşktan aslında
Sönen korların siyahına,
Erişilmez bir rüzgar mırıldanır
Beyaz köpüklerin arasında...
Bir ara ki incelikten geçen.

Yol yol bulutların karasına tutunmuş bir gölge,
Gölge de gece
Gece isyankar mevsiminde...

Geceden yana korkmaz yüreğimde,
Bir asılı zelzele;
Adı sen adı ben adı yokluktan geçen
Kayıp zamanların türkülerinde...

(08 Temmuz 2008)