Geceler

Men bilen, göyde müdam eşq odu yanır geceler,
Hep xeyal eyledikce, qesden uzanır geceler.

Seninle, ey nazenin, ehd bağlamıram bu an,
Gecenin ehdini çün sübh çağı danır geceler.

Gün çıxıb alemi nur ile boyayanda yatır,
Ta qürub eyleyenden sonra oyanır geceler.

Sen nahaq zülflerinle gizletme üzün, gözelim,
Onsuz da kölgemizdə;n bizleri tanır geceler.

Qışda senin tek, gülüm, görüşe vaxtında gelir,
Yayda qızmar ateşdə;n qorxub, yubanır geceler.

Aşiqin birce buse isteyende dünya qopur,
Bürünüb çadrasına sen tek utanır geceler.

Gövherden esirgeme qelbini, afet, ne olur,
Bizimçün sübhe qeder durub dayanır geceler.