Geceler

Geceler hep mi böyle ?
Hiç ses olmaz mı ? bir ışık...bir umut ...
Neden bu gecelerin karanlığında kayboluyorum ??
Geceler çok zalim sevdiğim !!!
Tıpkı senin gibi ...
Senin bana bıraktığın acılar gibi ...
Bu ilk değildi sevdiğim ...
Senden önce ne acılar,ne ayrılıklar,ne başlangıçlar yaşadım ...
Hepsinde ayrı tat,hepsinde ayrı heyecan...
Aynı acı... kısa soluklu yaşam tarzı ...
Ama senin acın acıların en büyüğü ...
Yalnızlıkların en doruk noktası ...
Tam seni kazandım derken kaybedişim...
Benimsin derken oysaki başkasına ait gözlerin...
Hiç ayrılmayız diye umarken gözyaşıma karışan
Dudaklarıma dökülen masum bir tebessüm ...
Seni çok seviyorum sevdiğim..
Bütün şiirlerin çıkış noktası sen ...
Acı dolu mısralarda ben...
Hıçkırıklar arasında boğulup göz göre göre
Ölüme gitmeme seyirci olma her şeyim ...
Kaybolan umutlarımla baş başa çaresizce bırakma beni ...
Seninle her şeye varım ben ....
Gel sonu gelmeyen yollara girelim !!!!
Yeter ki tek sen ol yanımda !!!!
Kalbinle ruhunla bedeninle !!!
Seni çok seviyorum !!!!!