Geceme Damlayan Çocuk Yüzüm

"Hani"

Bugün dokunmasan diyorum bana

G

E

C

E.

Cama vuran ay ışığını izlesem,

Yalnızlığıma yoldaş olur belki.

"Hani"

Bugün dokunmasan diyorum bana

G

E

C

E.

Gitsem diyorum çocukluğuma.

Gülsem çocuk masumluğuyla.

Hiç binemediğim salıncağıma binsem,

Gökyüzünde uçan kuşlar gibi özgür hissetsem kendimi,

Dökülse dertlerim ömrümden.

Paramız olmadığı için hiç tadına bakamadığım

Pamuk şekerini alsam,

Ağzım yüzüm yapış yapış olsa

Ellerim şekere bulansa.

Sonra çıkarsam cebimden mavi balonumu,

Nefesimin yettiği yere kadar şişirsem bağlasam

O anda bir rüzgar esse elimden uçup gitse.

Tutamadığım balonum için dökülse gözyaşlarım.

Yoldan geçen bir amca,

"Ağlama çocuğum bir daha alırsın" deyip

Susmam için cebinden çıkarttığı şekeri verse.

Mutlulukla evin yoluna koyulsam.

O an yağmur yağsa,

Su çukurlarında elim yüzüm çamur olana kadar oynasam,

Zıplayıp üstümü başımı ıslatsam.

Tek düşüncem eve giderken

"Anneme ne derim" olsa.

Annem gördüğünde kızsa, bağırsa

Bir terlik fırlatsa,

Süpürgeyle kovalasa,

Cimciklese

Tek yara izim o morarıklık olsa.

"Çabuk geç dersinin başına"

Sesindeki annemin kızgınlığı olsa kulaklarımda.

Sobanın üstüne konulan portakal kabuğunun kokusu odayı sarsa

Gaz lambasının ışığı altında ders çalışırken uyuyup kalsam.

Ahhhhhh..

G

E

C

E.

Bugün dokunma dedikçe

Yine deştin yaralarımı.

Hayallerimin uykusundan uyandırdın beni.

Sürdün aklıma acı zehrini. 

Anlaşıldı bugün de uyku yok gözüme.

Zonklayan yaralarıma dem vurma vaktidir şimdi.