Geceme Gözlerin Damladı

Geceme gözlerin damladı.
Aldı uykularımı firara verdi.
Adın özlem olsun
Kavursun yine bu gece karanlığı
Ve sigaramı kor kor...
Gülüm sensizlik zor.
Sensizim, gözlerim boşluklarda hayalini takipte.
Sensizim, idam ettim aklımı.
Bilmiyorum şimdi hangi darağacında hangi ipte?

Geceme gözlerin damladı.
Mesafeleri aşıp,
Bir tutamda hüzne bulaşıp,
Gezindi damarlarımda.
Ve sonunda yüreğime ulaşıp,
Adını açtı katmer katmer,
Adını açtı kırmızı.
Adın gül olsun
Gözlerin gönül hırsızı
Ve sen hayallerimin kızı...

Geceme gözlerin damladı göz pınarlarımdan.
Kurumadı sokak lambaları yanana dek ve ben uyumadım.
Seni saydım odamda iki köşe arası adım adım.
Gün ışıdı sonra perdeleri açmadım.
Telefonum çaldı aldırmadım.
Bir düğün konvoyu geçti sokaktan bakmadım.
Kahvaltı yapmadım.
Ve günaydın demedim kimseye.
Bu böyledir;
Ne zaman damlasa geceme gözlerin,
Hiç bir şey yapamam,
Buram buram seni özlerim.
Adın sevda olsun...