Gece'nin Ay Işığında Yazıyorum

*Gecenin ay ışığı altında çınar ağacın sol tarafına b/akan
gülümseyen zencinin gözlerinden düşen terimle
Şubat ın en deli ayazından yazıyorum..!

bu gece içimdeki kadın rüya b/astı
fırtılar esti kasırga misali
yüzüme çarpan suların vurduğu şamar sesi
ağacın kubuğuna s/aklanırken
ay ışığı altında k/anıyordum seni yağmur gibi

deli sevdam yaralı
firari
kaçak illegal
yaralı kanar yalan sevdam

Mecnun gibi çölüne kaldım
leylası konağında ç/ağlasın
Ferhat gibi dağları deldim
Şirin gibi Fırat sularına ç/ağlasın

Kayalı köyün imamı anlatırken efsaneyi
seni anlatırdı zamana
beni sana..

ey dost,
gerçek mısın yalan mısın ?
yürek yorgunu düşen gözlerimin rengi
her defa bin bir masallarına taş çıkartırdı
sevdamız
ne ışığı nede gündüzü vardı

bahçede büyütürken gülleri uzak diyarların ilklimine benzer
geceden kalma uyuyan ne kadar canlı varsa gözleri parlıyordu
tavşanın gözü geceden parlayandı
bir spa'nın anasından ayrıldığı geceden kalma güzelim g/özlerini

dünyanın en güzel gözlerini karanlıkta görebilseydin
görüntüsü araba farından farksızdı
bu gecenin kurguları dolamaçlı yalan dolu s/özleri
beni mutsuzluk zincirine asıp bırakır her seferinde

son ömrümün yarım asır düşüme rüya astıysan
bir dakikada iki şiir yazmaz demeyin
öyle gün gibi eşkere
gül gibi nergiz ayazların kokusuna kalışım
sessizliğim

sensizliğin yokluğunda
gecenın ay ışığın ayazında yazıyorum koşarca..!

23*02*12*Karataş*