Gecenin Dostluğu

Susmuyor gece, ne de geveze…
Durmadan senden bahsediyor,
Nasıl olduğumu sormadan hiç
Nasıl olduğunu anlatıyor bezmeden…

Hiç görmüyor zifte çevirirken hem göğü
Hem beni….
Yüreğimin sensizlikle
Ruhumun hissizlikle dolduğundan
Bihaber, ne de geveze bu geceler…

Bende de var aslında, bir haber
Dileniyorum yüreğinden…
Her gördüğüm turnadan soruyorum
Seher yeline iliştiriyorum sevda mektuplarımı…
Gün olur okursun belki
Anlarsın diye sensizliğin yok oluşunu,
Sende kayboluşumu…

Sana değil sitemim geceye…
Yüreğime damlatıyor yine
Beyaz güllerinin kanlarını…
Dağlıyor senin közünde
Aşkın senden hançerleri ile yüreğimi…
Suskunluğa mahkûm çığlıklarım
Gezegenler boyunca yankılanıp
Dönüyor bendeki yerine gerisin geriye….
Sana ulaşamadan bir kere bile….

Geceler mâni oluyor
Seni bir an unutmama..
Bırakmıyor bir türlü peşimi…
Yeminli sustuklarımı sana duyurmaya,
Yeminli beni yok etmeye dağlaya dağlaya…

Ya sen duy yüreğimi kurtar gecenin elinden…
Ya da elleme, bırak gece dolsun yüreğime...
Senin üzerini örtsün, yıldızlardan bir yorgan ile…
Gün olur,
Gün doğana kadar ruhumun mezarlığında
Muhabbet edip dost oluruz belki de….