Gecenin En Zifiri Rengi

Bilir misin gecenin en zifiri renginde

ne zormuş sensizliğin ıssızlığı

Bilir misin nasıl bir duygu

hala severken seni deliler gibi

alev rengi dudaklarını öpmemek

altın sarısı saçlarını okşayamamak

Ne zormuş

saatlerce uykusuzluğun girdaplarında çırpınmak

Bilir misin yokluğunda

ne acıdır tütünün dumanı

çayın katran demi

Bilir misin nasıl bir duygu

bir yabancı gibi solmuş resimler

ile yetinmek

Bilirsin adam gibi sevmek kolay değil

bir kıvılcım yeter tüm güzel anıları yakmaya

bilirsin senin gibi bir vefasızı

unutmak çok kolay olmalıydı

Sen sevmeyi beceremedin

sevmeyi de terk etmenin usulünü de bilemedin

Aşk kokan dudakların artık bana haram

deniz gibi mavi gözlerin

karşısında direnmeyi öğrendim

Artık hayallerimde bile

değmesin ateşim dudaklarına

dokunmasın ellerim kıvrımlarına

buluşmasın nefesim nefesine

oysa ki

erirdik her gece kor sevişmelerde

Sen sevmeyi beceremedin

unuttun yeminlerini

melankoli dolu mısralarım da artık sen kutsal olan değilsin

sana rağmen aşk ateşine direnmeyi de öğrendim

ne zormuş seni hala sevmek...