Gecenin Perdelerini Çeken Kadın

Ey benim yüceltilmiş inci çiçeğim
Misk kokulu câziben rûhunun kerâmetidir
Saçtığın şimşek ömrümün bereketidir

Sefer yazıldı gülüm sedeflerin dehlîzine
Sîret denizini pusulanla tarayacağım
Mukaddes emânetleri arayacağım

Âteşlere atılsam bile kavrulduğumu sanma
Gülüp geçiver başımda dolaşan dumanlara
Saâdet için kımıldamıyor olabilir sabâ
Korkma yanmaz şâhikalardaki sitâre
Takılmaz ağyârların ağına
Çok çok güneşi saklar sığınır Kaf dağına


Ey ay yüzlü yoldaşım
Kanma nûrsuz duyumlara
Çıplak kalmasın duyguların
Karanlığın soğuğu vurmasın gidişata
İhtiyâcın mı var dünyâlık yata kata
Yeter ki sabrın doğranmasın dilim dilim
Ben ölsem de ayrılıktan bahis açma yiğidim

Ağla, gecenin perdelerini çeken kadın
Her zerremdeki vuslatta yaşayacak adın