Geçer (elvan Gözlüm)

Gam kasavet çekme ey deli gönül
Yiğidin başına hal gelir geçer
Bakmaz mısın gözden akan yaşıma
Sanki boz bulanık sel gelir geçer

Elvan gözlüm gel güldürme elleri
Irak etme yakın iken yolları
Gıybetkâr olanın susmaz dilleri
Değmez zülfü yâre el gelir geçer

İnsan olan insanlığın yaparmış
Herkes kendi mabedine taparmış
Fırtına kayadan neyi koparmış
Eser badı sabah yel gelir geçer

Başını eğdirip yerlere serme
Hazan bahçesinde gülleri derme
Her olur olmaza sırrını verme
Düşman kement atar tel gelir geçer

Şu Ozanca sende ne arar bilmem
Nazlım dön dememiş kapına gelmem
Yaşarken ölmüşüm bir daha ölmem
Gönül kabristandır yol gelir geçer

Ozanca/İzmir