Geçer Gider

Gökyüzünden boşalırken yağmurdan bozma gözyaşları,
yudum yudum ayrılık doluyordu içime..
Kanıma işleyen sözlerinin çekilmesi kadar
gözlerinin peşinden sürüklenirken düşlerim,
soluksuz kaldı zihnimin boğulmaya yüz tutan çırpınışları..
Öncesini ve sonrasını hesaba katmazsa çelişkilerin,
hem sen kaybedersin hem ben kaybederim
o yaşanması ve acıtması mecburi hisleri..
Hissizliğe terkedip vurdumduymazlığın arşında,
basıp şah damarındaki şiirleri bitiren noktaya ayrılığı, gitme;
sessizliğe gömme dinimi ardına bakmayıp,
ardında hatırlamaya değer hiçbir şey olmadığını sanıp,
aslında yakın mesafedeki göreceli güzelliklere kanıp gitme..
Kalpsiz oluşunu gizlemeye çalışırken ruhum,
yüzüme söyleyemediğin, söyleyemediğin cümlelerin batıyor işte..
Görmez yüzüm kırıkların gölgesinde unutulmuş duaları..
Aklımdan geçip boğazımın geçit vermez düğümüne takılır cümleler..
Geçer şiir yüzlü, senin gidişin gibi bu da geçer..
İnsan dediğin her zaman için kendine yakışanı seçer..