Geceye Doğmuyor Güneş

ömre sıkıştırılmış hayat
zamansız zamana kurban
bir çaresi de yok
yazılsada derdine bir ferman...

kalpten kalbe giden yol bin kahır
sırtında ki yük ağır
yangınlarda tahterevallisi
yanıyor çayır çayır...

bir fitili eksik
gözünde çapağı bayır
geceye doğmuyor güneş
kalleş olunca kader...

törpülenen umut
kaybolmaya yüz tutmuş
ömrün çehresi malum
dönsede dünya bir yöne...

yaşamın kustukları belki nefret
aşk ve sevdaya yazık
doldurmuş boşlukları
gülecek gözlerin kahrına inat...

parmakların ucundan kayıyor
bazen çabuk bazen yavaş yavaş
işkenmişliği ayrı bir ganimet
pişmanlıklara keşkeler mahkumken...

tutmak nasipsizliğe kıymık
elde avuçta yok artık
belki ertesi ötesinede zalim
ben bilemedim sende bileme gayri...

(Berlin,22.02.2014)