Geceye Gölgen Düşse Bile Sevgili

Koskoca bir okyanus bırakmışım gözlerine
Ve ben boğulmuşum sevda dudaklarının derinliklerinde,
Sonra kalmamış içindeki ismimden bir iz
Ben sensizliğin gözlerine bakmaya mecbur kalmışım,
Ayrı iki yıldıza düşmüşken biz,
Aşkla ben yine sana doğru kaymışım,
Gökyüzüne bir ay gibi asılı kalmış sevgimiz.


Durma artık gözlerimin derinliklerindeki hayal,
Durma öyle boynu bükük düşlerimde,
Anlamsız kelimeler olmasın ruhumun yazısında,
Ve ben sana hayırsız olup ağlatacaksam,
Yaratandan beni dileyip, şiirlerinde ruhsuzluğumu yazma,
Ruhum sensin kadınım, geç olsa da anladım.
Sensiz nefes alamayınca,

Kırma gözlerindeki hüzünbaz bakışları gözyaşlarımda,
Dayanamam ben senin ağlamana,
Çıkar gelirim uzak diyarlardan,
Kırmızı düşlerimize karalar çalmasınlar diye,
Seni yazarım, sen düşersin kalemimin dudaklarından,
Aşk sana seslenir ayrılıkların ortasından,
Üzülme geleceğim geri,
Her Cuma gelip seni görüp gideceğim,
Geceye gölgen düşse bile sevgili,
Seni gecelerce düşlerimde seveceğim.
Sabah uyanınca görürsen yanaklarında dudak izimi,
Sabaha kadar uyanıp uyanıp seni öptüm sevgili