Geceye İsyan

Çivi yarasından, gönül yasından,
Silerken izini anılarımın;
İçerim geceyi kahır tasımdan:
Titremesi artar sancılarımın.

Geceler içmekle azalmıyor hiç,
Nice gündüzümü zifte boyayan...
Bedenim kaskatı, ruhumsa kerpiç,
Körpe hayallerim fersiz kanayan...

Arzu kılıcından damlıyor aşkım,
Kalbimi uzattım yer boyanmasın.
Artık viraneyse şu gönül köşküm;
Dilerim umudum hiç uyanmasın.

Sevdanın hüzünle bir olduğu dem;
Bir bela tüneli solum ve sağım.
İsyan şiirleri, bir kurşun kalem,
İşte gecelerde tek sığınağım.