Geceyim
Geceyim
bir tek son şiirini aldım
terkederken bu şehri
yükleyip enkazımı omuzlarıma.
sebebim şiirindi..
yüreğime ekili dizelerimi
çoğaltmak için ıssızlığımda
ayak basılmamış yerlere
anlatabilmek için sevgimi
tek eşyam - yüreğim - yanımda..
eskisi kadar sevebilecek miyim
ölesiye özlediğim denizleri
bir barınak bulabilecek miyim?
sen, öbür kıyısındayken denizin
rüzgara tutunabilecek miyim?
sen kokuyor susku/n rüzgarlar
ıtır kokuyor Datça / düşlerim / düşüncelerim
sen yakıyorsun yıldız kandillerimi
gamzelerine kurduğum sofrada her akşam
seni çözüyorum tüm bulmacalarda
sen, cümle cevaplarım ve suallerim.
ruhum gezinecek gecelerinde
sığ uykularında dinlerken şiirlerimi
ve imgeler saklarken iki meme arana
ben şiir kalabilecek miyim?
küskün bir şarkının
büyüsüne kapılıp gitti senden öncelerim.
sustu sır çiçeğim
köksüz gölgeyim yaprağında
geceyim..
Teknede yaşayıp, kıyıları gezen yürekli şair; Datça'dayken, Can Yücel'i de analım. Kutluyorum.
küskün bir şarkının büyüsüne kapılıp gitti senden öncelerim
şimdi güftesi kanser bir şarkıcının hüznü gibi renksiz, gözlerim..
zira; geceyim...
Usta varol..
tebrik ederim çok güzel bir şiirdi ve çok duygulu
orhun abim.. sen hep şiir ol şiir kal kal ki kök ol topraklarımıza...
sevgiyle👍👍👍
ustam yüreğinız susmasın ..çok manıdar dızelerdı..tebrıklerımle