Gecikmiş Mi/l/ad

"Haydi Abbas, vakit tamam"

kapatıyorum artık

gönül dükkanını!

Çoook uzun çabalarım la

günlerim

aylarım,

büyük bir sabır la

umutlarım la,

mutluluğa dair

siftahsız tükettiğim yıllarım

bir tek

bir tek size

bir tek size yanarım,

bir de

sadece senden özür diliyorum

per perişan ettiğim

masum yüreğim,

ille de

dayanılmaz ağrılara mahkum ettiğim beynim,

bu güne değin,

ahmakça

sımsıkı sarıldığım etik değerlerim!

Bundan gayrı yok artık

üç kuruşa beş köfte!

Sevilmeden sevmek mi;

Tövbe!

Tövbe!

Tövbe!

SİZLER;

Bu şiirin özneleri,

devrimsel değişimim'in hoyrat mimarları

ne o anlamadınız mı?

Dinleyin öyleyse,

bana yanıtınızı

suskunluk tavrınızı anlatayım:

《Yaşlısın!

sende ömür,

treni kaçmış akşam, paşam!

Ama

sen yine de sev bizi,

tatmin et sevilme eğomuzu!

İyisin, hoşsun

çok iyi adam,

lakin cebi boş'sun!

Çok ca da şair

bir de endemik erdemlere dair

dopdolusun!

Bunlar bizi doyurmaz ki,

iyi huy dediğin de ne?

Fiat etiketi takılmaz,

son model cadillac'a binmiş gibi

asfalt yakılmaz,

sahiller de hava atılmaz ki?

Göreceli kavramlar da olsa,

-üfff ne yakışıklı- dediklerimiz dururken

bizler için -mücevher- diye

alıp ta vitrine konulmazsın ki?》

Kİ!

Kİ!

Kİ...

20:EYLÜL:2021