Geçip Gittiğim( 1)

gör
vurulduğum ve kan çiçeklerimin açtığı
zaman dehlizlerinden bulut
koynunda yağmurlar taşıyan
Düşlere ve şiirlere aşk olan gökyüzünü
şimdi telaşlı
düşün
üzerinde voltalar attığım kuşkun kederler
benliğiyle dönüşmede
ağır puslu bir ölüme
Şimdi kuru bir gülümsememden rahatsız

Ve şimdi çok uzun düşün
Zaman denilen elle tutamadığım kavram
Vermedi aldıklarını geri
Doğarken gelmeyenleri verdi zehriyle
Satır aralarına girdi her şiirimin yalnızlıklar
Ölüm verircesine sözcüklere
Kendime anlattığım hikayeler arasında yaşadı sakladıklarım
Güneş görmedi gövdem
Puldaki güvercin
Vazoda ki çiçek

Koşup geldi kirlenmemiş ruhuyla aşklar
Ağırladım acılarını
Umutlar düşler yarattım gölgelerinden
Derin izler bıraktılar yüzüme
gittiklerinde
deniz görmedi hiç bir pencerem
kol kırıldı yen kaldı yürekte
gölgemi çoğalttım
aşı tutmamış sevilerden

yabancısı oldum hep
rüzgarın dağların güneşin
yalancısı oldum hep
umudun düşün yagmurun
magrur kimliğin
dargın şiirlerin kıvrımlarında
kendimi bekledim
çocukluğum oyuncak denizlerde
sahipsiz yelkenli
bakışlarıma demirlemiş


agustos 2009