Geçit Yok

---/Ağlasam gözlerime oturuyor
İçimde bir sen kanıyorsun
Kirpiklerime bağdaş kurup
Derin derin susuyorum.!/





Sesime düşen yalnızlığım
Satır aralarında çoğaldı
Yazdıkça ilmekler çözüldü
Ve sensizliğe dikiş atamıyorum.!




Sussam sesimin gölgesinde üşürüm
Konuşsam dilim adına takılır yutkunurum.!
Sözler içimde birikti
Şimdi susuyorum ama
Elbet bağıra, çağıra haykıracağım günde olur.!




Bilir misin?
Gecenin nefesi kokar yokluğunda
Uçurumlar belirir çatlak dudaklarında
Gülüşlerim hüzüne gebe
Bu suskunluk hayr-i alamet değil




Aklım kanar, solum kan yutkunur
Gözbebeklerime çöker sensizlik
Üşürüm içten içe
Düşer kolum, kanadım.!




Çığlıklarımda güneş batar
Her yerde tel örgü, geçit yok.!
Hırpalanan yürek kanrevan
Yinede dilim dönmez
Sorgulayamam bende ki seni
Öyle yüreğime girdin ki
Bil ki sevdam
Sensiz ölüme geçit yok