Geçmiş Zaman Olur ki

kadıköyde balıkçılar çarşısındayım
biberler, salatalıklar ışıl ışıl
sarı bir ampulun altında
koca bir beşik
sıra sıra istavritler
usul usul yatarken
yıldız çakan gözler
iri ve de açık
tıpkı ben gibi, ışıl ışıl
sergilenirken cılız bedenleri
kuzu kuzu yatıyorlar
kuzu kuzu!
istanbulda, boğazda bir açmaz
boğazlarında tıkanmış nefesleri
uzakta bir noktaya kaymış
o kederli, o buğulu gözleri
peki neden kapanmıyor
neden?
yoksa var mıydı
geride bekleyenleri?
sanmam!
tıpkı ben gibi
denizde bıraktıkları tek şey
şimdi yersiz olan endişeleri..

08.04.2012