Geçmiş Zamanın Hikayesi

Bazen susarsın kaçıp her şeyden
Sessiz, ıssız yalnız bir köşeye atarsın kendini
Buruşturulup atılmış duyguların gibi
Sonra yine susarsın

Bir hoyrat rüzgâr
Közler içinde ki ateşi
Sıkılmadan bıkmadan
Hiçe sayarsın geleceği

Geçmiş zamanın hikâyesinde
Sıkışıp kalır yüreğin
Gök gürültüsünden korkan
Bir çocuğun çaresizliğine bürünürsün
Ağlarsın...

Gece çıkarır heybesinden acıları
Ve gönlüne emanet edersin tüm ayrılıkları
Kefene sararsın umutlarını
Sessizce bir sigara yakarsın
İçinden atamadığın çaresizliğin koynunda
Yalnızlığın yalanlarıyla avutursun kendini
Ve her yeni güne biraz daha eksik yarım başlarsın
Hayat bu kardeşim kurcalama daha beter batarsın