Geçmişe Dair

Geçtim. Arnavut taşlı sokağından,
Sırılsıklamdım, yaşlanmıştı yüzüm!
Gri bulutlar geçti gözlerimin içinden,
Sen geçtin!

Çisil çisil bir yağmur altında yürürken,
Bana mahsus yağmurlardan geçtim!
İçimde denizler büyürken,
Bir işret sofrasından,
Bir de içli kemanlardan geçtim!

Sana dair senden sesler duyuyorum!
Hüzzam saatler yalnızlık emzirirken,
Issız bir çocuk ağlar sokağında!
Her zamanki gibi telaşlı ve ürkek...
Oysa sen!
Ne zaman yürüdün adımlarımda?
Ve... Nasıl da girdin uyuyan düşlerime!
Nasıl bir yalnızlıkmış bu?
Saçlarıma düşen zamansız bir bulut gibi
Vaktin mi yoktu?
İvedi bir an gibi,
Şehrimden sen mi geçtin?
Ben mi geç'tim!

Yamalı bir sestin kalbimde
Kırık bir tebessümdün aynalara düşen!
Sen, Sen ah sen!
Bir üflesen şiir yanığı yaralarıma,
O utangaç parmaklarınla,
Ah bir dokunsan ağrılarıma!

Öylesine sıradandı ki sözlerim,
Öylesine düşüverdi dudaklarıma adın.
İşte ben o zaman kendi kendimden geçtim!
Uyudu şehriyar gözlerin, uvertür bir gecede
Uzak iklimlerde kaldı sana dair hislerim.
Oysa ben sensiz, öylesine bomboştum
Öylesine sıradandım!
Ben gözlerinde ağlayan gözlerimden geçtim!
O kadar ıssız, o kadar sessiz, o kadar yalnızım ki;
Kirpiklerinden öylesine geçtim!

O çıkmaz sokağın aykırı gölgesi!
Deli fişeği, yüreğinin bıçkın delikanlısı
Kimsesiz odaların mahzun kızı!
Oysa sen sokağında üşüyen,
Bir bahtsız çocuğu sevdin!
Gözlerinde tanıdık bir yağmur
Örselenmiş yapayalnız bir gecede
Üşüyordun!
Ellerine dokunup bir mavinin
Öpmeye kıyamadığım
O gece rengi saçlarından geçtim!
Her zaman ki gibi
Ben;
Kalbinde hiç olmadığım zamanlarından geçtim!
Ki; Ben zaten sende hiç olmadım!
Adım gibi,
Hiçtim!

Eskidi yüzüm, salaş bir meyhanede,
Seni bahtıma düşen o geceden seçtim!
Simsiyah bir gölge, tenha bir gözyaşı
Sana dair bir bilmeceden geçtim!
Ben kirli sakallı bir militan!
Sen ihtiyar bir çocuktun!
İncecik bir zindan buğusuyla
Sensiz günler dökülsün ak saçlarıma...
Nolur!
Bir deniz sessizliğinde ağlamasın gözlerin,
Sen hala en ıssız denizisin ömrümün,
Ben, bakmadan yanından geçtim!