Geçmişin Özü...

Salıncak kurdum kuytuya
Bindirdim öfkemi samyeline
Yıldız kaydı sol yanımdan
Kelimeleri süsledim gönderdim düşlerine

Sevgiyi öldürdüm yüreğinde
Gece nefret kustu gözlerime
Yaşlar inat etti kirpiklerle
Düşler çözüldü kabuslarda

Bıçak bilendi aşkın kör yanıyla
Tütsü kokusu sardı bedeni
Yitik ruhlar direnişte
Yaşanmışlık ayak altında bi/çare

Gelişimi hatırlamıyorum
Gidişimi unutmuyorum
Yine ayazın telaşlı soluğu
Avuç arasında


Son sefer bu adını koydu yalnızlık !
Pusula kayıp tılsımsı geceler yıkık
Gönül mezarlığına can oldu kızıllık



İz düştü bedene
Celladın nefesi tenimde
Kırbaçlandı düşler
Satıldı yabancı yüzlere



Şimdi sen söyle çocuk !
Nerdeydik ? nereye bu karanlık !
Belirsizlik kaldı ateşte
Mavi karardı gök kubbede
Soyut bir kahramanlık mı var sende
Sustur yüreğini ışık bul çehrende