Geçmişten Kaçmak!...

Köhne dünyaya kızmış sanki gökyüzü
Çığlık atar gibi bir şimşek çaktı şimdi...
Mavi,bedeninden soyulmuş
Kara bulutlara dönmüş yaşlı yüzü...

Çoktan unutulmuş insanlara
Eskilerden kalmış bir acıyı,
Bir hüznü tekrar yaşatmak istiyor belli ki...

İnceden çiseleyen yağmur,
Büyük gözyaşlarına dönüşmüş
Yağdıkça yağıyor...

Hasret ağaçları sırılsıklam oluyor,
Hatıra kokan sokaklar bana doğru gülümsüyor...

Anladım...

Gökyüzü bana yine onu hatırlatmak istiyor...
Gecenin karanlık kuytusunda
Gözyaşı boyunda yağan yağmurun dinmesini bekledim...
Neyseki gökyüzünün uykusu geldi..
Yağmur dindi...
Penceremize arkamı döndüm...
Kahvemden bir yudum daha aldım...

Gökyüzü hatırlatmaya çalışsa da
Ben seni unuttum sandım...

Yağmurdan kaçarken ben
Yine sana yakalandım...

Kara bulutları kıskandım...
Bir kaç gözyaşıyla da yanaklarıma yağdım...

Anladım...
Geçmişten kaçmak
Ondan kurtulmak anlamına gelmezmiş...