Geçti Bu Gönlüm
Neyleyim dünyayı dönsün yönünce
Kârdan da yârdan da geçti bu gönlüm
En büyük niymetim elden gidince
Kârdan da yârdan da geçti bu gönlüm
Yıllar yuvarlanıp gidiyor boşa
Kör talihim gülüp dönmüyor başa
Eyvallah etmezken bak paşa paşa
Kârdan da yârdan da geçti bu gönlüm
Aşk ile ararım dostluk muradım
Yastığım taştandır toprak yorğanım
Mülke damah eden kula şaşarım
Kârdan da yârdan da geçti bu gönlüm
Damladan sel oldum çağladım durdum
Perişan yoldaşım virane yurdum
Düşkün halımda ne hedefler vurdum
Kârdan da yârdan da geçti bu gönlüm
Kendini bilmeli olmalı âdem
Hepimiz bir kuluz faniyiz madem
İnsanlık yolunda dolsun bu vâdem
Kârdan da yârdan da geçti bu gönlüm
Şu feleğin çarkı acımaz ezer
Taştı sabır küpüm almıyor yeter
Kalleştir gelenler gidenden beter
Kârdan da yârdan da geçti bu gönlüm
Yârdan da serden de geçti bu gönlüm
Şu feleğin çarkı acımaz ezer Taştı sabır küpüm almıyor yeter Kalleştir gelenler gidenden beter Kârdan da yârdan da geçti bu gönlüm Yârdan da serden de geçti bu gönlüm
Hayat zamanla ister istemez her şeyden soğutuyor ters giden işler olumsuz olaylar derler sıkıntılar Derken insan bitiyor usta gençken her şey güllük gülistanlık sanırdık hayat darbesini vurdukca feryatlar Ahlar yükseliyor ve seni yaşamaktan soğutuyor emeğinize sağlık tebrik ederim saygılar
şiirkolik seçici kuruluna çok teşekkürler
Yüreğine sağlık şair kardeşim bu ne dokunaklı dizeler
Günaydın Türkiye'den sayın şairimiz Yılmaz beye! Çok çok nefis bir şiir okutunuz sabah sabah bana. Gönül denilen duygu neyden geçer konar da şeye Ateşini düşürüp sokar, hasırdan yünden yorgana.
Ne yardan geçebilirim ve ne de cüzdanlı kârdan, Onlar hayat ortağımdır, forsum da onlardan gelir. Eğer korkacak olursam, tufanla fırtına ve kardan Taşıdığım bedenden önce, yönetmenim ruh ölür.
Gurbet kuşu sayın Yılmaz'ı, sevgiyle selâmlarım.