Gel!

Ben sevdamı karşı dağlara yazdım,
Üstüne kar, yağmur dökülmeden gel.
Hasretimle taşı, toprağı kazdım,
İçine gözyaşı dökülmeden gel.

Sıladan ayrıyım gurbette gayrı,
Mekan tuttum sanma sizin diyarı,
Ne sensiz yaşarım ne senden ayrı,
Çık ara yolları, bükülmeden gel.

Gönül sarayını yapıp bozardım,
Azgın sular gibi yıkıp azardım,
Bir ağaç misali yandım kızardım,
Ateşle tutuşup yakılmadan gel.

Aşka giden yolu buldu yüreğim,
Dert ortağım oldu, soldu yüreğim.
Gönül vuslatıyla doldu yüreğim,
Gül ektim kurudu sökülmeden gel.

Budur benim sana ahtı peymanım,
Yar yolunda geçti çoğu zamanım,
Dert otağım dolu yüklüdür gamım,
Bu aşkın kervanı çekilmeden gel.