Gel

gel,aşık olmayayım ben sana
yanmayayım durduk yere
hiç gereği yokken
marmara çırası gibi..
sen daha
gözlerinin farkında bile değilsin...
farkında bile değilsin
can yakan o bakışlarının..
gel ateşle oynatma beni
aşık etme ne olur beni sana...
sen dayanılmazlığının
farkında mısın
Allah aşkına..
biliyor musun
sen,sana yakın olmanın
ne demek odluğunu...
senin kulakların duyuyor mu
ağzından çıkanları
ve o sesin cazibesinin
dayanılmazlığını..
hem sen daha
teninin farkında bile değilsin,
sen,sana dokunmanın
ne demek olduğunu biliyor musun...
hem sen daha
nefesinin farkında bile değilsin...
gel yakma beni
cehennem ateşi gibi
her nefes alıp verişinde..
hem sonra
sen,sende yok olmanın
ne demek olduğunu biliyor musun..
ya vazgeçilmezliğin!
ya unutulmazlığının!
ya kopulmazlığının!
ve sensiz yapılmazlığının..

ve biliyor musun
aşık olursam
yağmurlar durduk yere
bir başka yağacak...
durduk yere bir başka ıslanacağım...
sebepsiz ağlamaklar gelecek içimden...
her gördüğüm buğulu cama
durup dururken
ismini mi yazacağım..
ya sonra güneş..
nasıl da odama doğacak
her sabah bir başka umutla...

ya ay!
ah o ay var ya
o ay!..
her gece
tüllerin perdelerin arasından
odana,
yatağına gizlice süzülen
o acımasız ay'ın
vücuduna tenine
dokunuşunu düşündün mü hiç..
ve
o nurlu dokunuşu
düşledikçe
benim buradaki
ölüşümü düşündün mü hiç..

gel aşık olmayayım ben sana
gel yalvarmayayım
kapanmayayım ayaklarına...
biliyorsun
hem ben
çok savunmasızım
ve çok zayıfım bu konularda...
gel öldürme beni
vurma beni
gözlerinle..
gel
seni çok ama çok
sevmeyeyim..
gel
uğruna canımı bile vermeyeyim...
gel
canımdan bir parça olma sakın..
gel
bir yarım sende kalmasın..
gel
yapma ne olur bunu bana..
gel
sarmasın sakın ateş bacayı
gel
aşık olmayayım sakın ben sana..
hem sen daha
sana sarılmanın
ne demek olduğunu bile bilmiyorsun...
sen daha
bir gün bırakıp gidersen beni
gidişinin
yokluğunun
ne demek olduğunu bile bilmiyorsun...
aslında bunlar başlangıç
sen daha
benim başıma
neler geleceğini
hiç bilmiyorsun...

gel aşık olmayayım ben sana...