Gel Gülüm

Nerdesin ?
Kiminlesin ?
Ne haldesin?
Bilmiyorum !
Gel gülüm !
Yine gel.
Tıpkı;
O günlerdeki gibi.
Yeter bekletme.
Kış oldu,
Bahar oldu,
Yaz oldu,
Sonbahar oldu.
Dallardan,
Son yapraklarda düştü.
Halen ben,
Beklemeteyim !
Gözlerimden,
Son damlalarda düştü.
Kalbimde,
Fırtınalar kopmakta.
Dudaklarımda,
Son heceler tekrarlanıyor.
Gel !
Diyorum sana.
Anladım,
Sesimi duyuramıyorum.
Değil mi?
Duysan,
Koşar gelirdin.
Tıpkı;
O günlerde lduğu gibi.
Çünkü,
Benden çok uzaklardasın.
Ben,
Hayalinle beraberim.
Bu dünya,
Sensiz karanlık !
! Sensiz hayat.
Bana haram..
Kaçmak, istiyorum,
Uzaklara !
Sensizlikten mi?
Kendimde mi?
Bilmiyorum,
Tutsak gibiyim.
Seni görüyorum gülüm,
Sesini işitiyorum,
Kulaklarımda.
Senin nefesini duyuyorum,
Ensem de !
Hissediyorum saçlarımda dolaşan,
Sıcacık ellerini .
Bunların hepsi,
Hayal değil mi?
Ben yalnızım,
Senden çok uzaklarda !
Ben kalmışım,
Özlemlerle,
Ateşler içinde.
Yolunu kaybetmiş,
Seni bulamayacak
Kadar,

!