Gel Ömrüm

sensiz hiç çekilmiyor bu saatler...
gün üzerime üzerime akşam oluyor,
tüm şarkılar seni anlatıyor sanki,
sanki düşen her yaprak sen, ağlayan ben.
meğer ne zormuş gülüşün olmadan yaşamak.
solumdaki acı'n sonum olacak...
sanki beni çağırıyor şu uçsuz bucaksız gökyüzü mavisi...
sensizliğin diğer adı çağırıyor ...
gülmeyi unutan gözlerim,
mutluluğu unutan sözlerimden yazıyorum sana.
yüzümden hiç gitmiyor yüzün,
senden miras kaldı bana artık hüzün.
doya doya içime çekemediğim kokunu da yollarken son otobüsle,
bir iki kelime düşüyor devrik cümlelerimden,
sensizlik hiç çekilmiyor cennet gözlüm...
gel,
avuçlarımda dualar biriktirdim bize,
gel,
tut ellerimden " amin " diyelim...
gel sevdiğim,
gel ömrümün sonu ol,
son nefesimde, nefesim ol...




gel...
gel ben ölmeden gel,
yalandan da olsa tut ellerimden son kez,
doya doya çekeyim kokunu içime,
dünyadaki cennetim,
hasretim,
sevdiğim...


yüreğimden yüreğine...