Gel Otur Konuşalım Eyşan

Yaşamın ayak ucunda bekle
Anlatacaklarım var eyşan
Acıklı bir türkü tuttur inceden
Soğuk bir rüzgar yalasın bırak yüzünü
Ve dökülsün kelimeler
Kalabalıklara yer yoksa
Kimsesizlik ısmarlarız
Titrek bir yanlızlıkta
Şen şakrak bir
Akşam sofrası kurarız

Sen aya bakarsın yine
Belki renklerden konu açarız
Siyah beyaz yaşantımıza inat
Alaca bulaca sohbetler ederiz bu akşam
Nicedir renk vermiyorsun eyşan

Çocukluğumuza gidip
Silik izlerimizi kovalarız
Masumken ne kadar maviydi gök yüzü
Hem de tüm çocuklar hem fikirdik değil mi
Sen puslu bir sabah görüyorsun şimdi
Bense rahmetin yer yüzüne indiğini

Farklıyız değil mi kabul edeme sekte
Değişe meyiz üstelik değişmek istesekte
Ki değişmeye de yok niyetimiz
El at cümlelere de eyşan bu akşam
Göklere yükselsin sohbetimiz