Gelebilme Umudu
Toprağın üşüdü bir gece
Güneş çok uzaklarda, başka insanlar üzerinde
Olabildiğince sakin sokaklar
Ve ona inat rüzgar çıldırmışcasına geziyor sokakları...
İnsanlar uykularında değişik rüyalarda
Sokak lambasında titreyerek yağan kar...
Sabahı bekliyor toprak,güneşi bekliyor
Az biraz ısınabilmek için...
İnsanlar istiyor sabahı biran önce güne başlamak için
Hangisi bekler benim seni beklediğim kadar
Ne farker gün olsun gece olsun?
Toprak üşüsün kar yağsın umrumda mı?
Uyku girmez gözüme
Akrep durur yelkovan uykuda
Zaman geçmez garip olur içimde bir yerler.
İnsanlar uykuda rüyada
Ben ise hala senin hasretinde.
Yüreğime duygular baskında
Gözlerim her zaman ki gibi yollarda
Pencere bıktı bana arkaşlık yapmaktan
Benim aklım fikrim gözlerim
Hep yollarda hep kapıda...
Duyulsa sesin apartman girişinde
O zaman konuşur lal dilim
O zaman tebessüm eder hasretinde kırış kırış olmuş yüzüm.
Ah bir sesin duyulsa
O narin bedenim dikilse karşıma
O zaman yüreğimde bir sevinç
Damlalar süzülür yanaklarıma
Her zaman ki gibi kederden değil
Sevinçten olur damlalar...
Hiç gelmeyeceğini bilsemde
Bakarım yollara
Gelebilme umudu da olmasa
Kıyarım bu cana.
Hiç gelmeyeceksin biliyorum
O saçların hiç dalgalanmayacak karşımda
Bedenim olmayacak kollarım arasında
Gelebilme umudu var ya
O yetiyor inan bu cana...
güzel bir hasre şiiri...özlem be ümit iç içe geçmiş...Bazı bölümlerde duygu tekrarı var keşke üstünde biraz daha çalışabilseydiniz bazı sözcüklerin üzerinde...yüreğiniz şiirde demlensin dileklerimle...