Gelen Sen Değildin

Her yeni güne kalemi kırık uyanmak
Ve kalemi her elime alışımda seni yazmak
İlk tanıştığımız günün sevinciyle başlayıp
Ayrıldığımız günün acısıyla biten bir şiire daha başlamak...

Ellerimde titremeler git gide artmaya başlamıştı
Sanki sesimde kısılır gibi oluyordu
Söyleyemez olmuştum artık yarim senden ayrılalı türküsünü
Ne nefesim kalmıştı ne de umudum

Gözlerimde ki ışıkta kaybolur gibiydi
Ela gözler artık kömür karasına bürünmüştü
Bakamaz olmuştum senle olan fotoğraflara
Ne gözlerimde fer kalmıştı ne de heyecanım

Kalbimde ağrır olmuştu
Atıyormu atmıyormu belli bile değildi
Hele annemin daha dün yaptığı şaka yokmuydu
Söylediği cümle kulağımda inlemişti sanki

"Sana uzaklardan bir misafir geldi oğlum"
Kapıya dönüp bakamaz olmuştum
Kör olmuştu gözlerim göremiyordum işte
Sen mi çıkacaktın yoksa karşıma

Geleni sen zannetmiştim be karagız
Ne çare gelen sen değildin
İşte o an tekrar durur gibi olmuştu kalp atışlarım
Ve süzülmeye başlamıştı gözyaşlarım

Gelen sevinçten ağlıyorum zannetmişti
Kimse bilmiyordu ki
Seni göremeyen gözlerin feryadıydı süzülen
Ve her zamanki gibi bu da sana benden kocaman bir sitem...