Gelincik Ve Gül

Gelincik tarlasındayım
Uzandım
Başladım sevişmeye
Gelinciklerle

Birden;
Yüzümde bir iki damla yağmur
Yağmur değil gözyaşı tadında
Sordum kim ağlıyor böyle
Rüzgar fısıldadı kulağıma
Bahçendeki gül!
Bükmüş boynunu
?beni bırakıp beklemede
sevişmedeymişin gelinciklerle
saldım köklerimi bahçene
gidemem başka yere
dikenim de vardı ama
hep güldüm ben sana
sebebim gel?
diye ağlıyormuş

Gelincikler duymadı
Kendi hallerinde mutlu
Baktım gelinciklere
Yaşarlar kısa ömürlerini
Kendi özgürlüklerinde
Koparsam hemen solarlar

Kısa sürdü sevişmemiz
Bütün aşklar gibi
Hoşçakalın gelincikler
Geri dönüp baktım
Ağlamadılar bile

Döndüm bahçeme
Boynu bükük gülüme
Kucakladım
Emeğim,sevgim diye
Önce dikenleri battı
Aldırmadım
Bilirim...
Yeniden gülecek bana
Sevdikçe...