Gelme Çocuk

Düşme çocuk

Bana benzersin düşersen

Tıpkı baykuş gibi

Düğüm düğüm olur günlerin

Korkmazsın ölmekten

Bir daha düşmekten

Ama yaşamaktan

Kaçarsın sevmekten ve güneşten

Durma safımda çocuk

Sessizliğin kitabesinde huzur yok

Mahrem ve muhkem yalnızlık

İrdeler acılarını, yaralarını

Külfeti biner sırtına

Yolun, yokluğun

Cürmü gökleri yakanın

Veda edersin dünün görkemine

Girme kapımdan çocuk

Burada bulamazsın ışığını

Seremezsin güllerini, gülmelerini

Sönmez bu ateşin

Boş veremezsin yarını

Kolayı bu ya çocuk

Kapat kapıyı üzerime

Nefesim nefesini lanetlemesin

Büyüme çocuk

Erme bizim erdiğimize

Bu bahçenin sahibi kör

Ermez endamın göğe

Ne güçlü ne aciz

Bu oyun zafersiz

Gelme çocuk, gelme

Gidemezsin