Gelmek İstersen Mezarıma

Gidenlerin dönmediği bir yoldayım

Cesedimi götürüyorlar dört koldayım

Gelmek istersen yar mezarıma

Ulu bir çınaraltı dibinde soldayım

Bensizliğe yazdığın mektupları getir

Bir tutam kınalı saçlarını getir

Gelmek istersen yar mezarıma

Avuçlarınla abıhayat suları getir

Zorlayamam yoktur asla baskım

Ama bil ki sende kalıyor aklım

Gelmek istersen yar mezarıma

Yoktur kuralım yoktur bir şartım

Ağlamasın kara gözlerin sakın

Zalim maskeni çıkar masumluğu takın

Gelmek istersen yar mezarıma

Yolunun üstü uzak değil pek yakın

Geçmişe özlem, az da olsa hatır

İtirafların varsa sakladığın bir sır

Gelmek istersen yar mezarıma

Hadi şimdi şeytanın bacağını kır

Günde bir kere olmasa da ayda bir gel

Dokunmasın toprağıma senden başka el

Gelmek istersen yar mezarıma

Bahane etme kimseler olmaz engel

Hatalarını ve suçlarını affettim

Suçlamayacağım yemin ettim

Gelmek istersen yar mezarıma

Bilesin öldüğüm gün azat ettim

Farketmez ha cuma günleri ha pazar

Korkma zebanilerden işitmezsin azar

Gelmek istersen yar mezarıma

Bir efsane olur, unutulmaz bir tarih yazar

Şiirde ne/ nedir ?

Abıhayat { Farsça }

Efsanelere göre içen kimseye ölümsüzlük sağlayan bir su

Zebani { Arapça, İsim } Cehennem bekçisi