Gelmeyene Vuslat
Dedim ki!
Ağzımda tadı kaldı
Buruk ve nemli çektim
Ellerimi senden/
Ne bu benim saçlarım
Sana doğru savrulan
Ne de saçım kaldı kafamda
Yolsuzluğundan…
Önceden olsa;
Önceden/
Çoktan yüzümde
Tembel bir şarkı inlerdi
Beni kör kuyularda
Beni kırkikindi yağmurlarında yuğsalar
Hatta külüm ganj kıyılarında…
Bir tek küçük dilim inlerdi ağzımda
Sanki vurdumduymazlığı yutmuş gibi
Sanki ben yokmuşum gibi/
Senin içinde…
Gelmek!
İnan senin türkün
Ellerimin kınası karıştı
Sazın tellerine/
“Endemik arsızlığımın kıyısında kaldı ilaçlar…”
Dönsem sana doğru
Banalar tükeniyor içimde…
Gelmezsen kıyılarım mezar
Dokunma yaralarım azar
Azar…
Ali Ekber Kardeşimi yıllardır takip ederim. Şiirlerinde ve düz yazılarındaki gittikçe zenginleşen dilini okuduğumda mutlu olurum. Kutlarım sevgili Şair...