Gelse Bir

Merhaba sabahım

Merhaba sana

Merhaba hüznüme

Merhaba yalnızlığıma

Başıboş bir sandal misali

Ucu bucağı olmayan okyanustayım

Ne yöne gitsem kararsızım

Derine insem nefessiz

Yüzeye çıksam çaresiz

Kürek çekiyorum ama nafile

Kollarım yorgun

Bedenim yorgun

Kalbim hala taze

O hala dolgun

O hala mutlu

Ama ben nedensiz

Ama ben kifayesiz

Öyle çaresiz

Gelse belki biter bu araf

Bırak desem kendime

Ölürüm bilirim

Bırakma desem

Başıma geleceklerden habersiz

Git desem geride bırakacağım iki canm

Kal desem

Uzakta kalan kalbim

Gelse bir belki

Nedenler diner

Niçinler söner

Kim bilirler gider

Acabalar göçer

Keşkeler biter

Gelse belki

Gözler mutlu

Kalp umutlu olur

Kim bilir her şey daha iyi olur

Kim bilir her şey daha kötü

Ama gelse bir yine de her şeye rağmen ...