Gelsen

Sen gelsen önce
Karanlığıma perde açsan
Işık sızsa yalnızlığıma
Ardından sen binlerce mum yaksan.


Ellerin değse önce
Kapanan kapıları sonuna dek açsan
Anahtarını yastığımın altına koysan
Ardından üzüntüleri ardına dek kapatsan.


Gözlerin baksa önce
Göz yaşlarıma engel olsan
Gözlerinde bir yer açsan bana
Sonra yağmurlu mevsimleri yaşatmasan.


Sevmelerin dokunsa yüreğime sonra
Titredikçe korkularım, sözlerinle güneş açsan
Yokluğunun gölgeleri dahi yok olsa
Sen gelsen ve gitmesen
Kapasam kapıları yalnızlığa...