Gelseydin

açılrdı
gönül kapımın kilidi
yüreğimi
çıkarıp zifirilerden
bırakırdım avuçlarına.
gelseydin...

gözlerine demlerdim
umutlarımı.
eritirdim yüreğimi dudaklarında,
içerdim.
soyunurdum hüzünlerimden
sevinçlerime bürünüp,
bir avuç
güneş getirirdim gecelerine.
tamamlanırdı
yarım yanım.
gelseydin...

depresyonlar yaşamazdı
kağıtlarım
kalemlerim.
şafaksız gecelerde
üşümezdi şiirlerim.
yok olmazdım yokluğunda.
yaşam olurdun da
yaşamıma;
vaz geçilecek ne varsa
vaz geçerdim
uğruna.
gelseydin...


(hayat_35)