Gemici Düğümü
Tut anne, Şeytanı!
-alev alıyor, şer!
Mahşer tüten, ne sahi?
Hârlıyor ateş;
-cân-ı pîr, inadına fer!
Parlıyor irin, ur!
-günâh olan şey, tanı!
Meltemi tasma, hâlâ boynuma!
Tayfun uğuldar;
-kulak as-ma; şâyiâ!
Ey gemici düğümü, sen!
-kes-me sö-zü-mü!
Sakın, ey ulak; yazıktır!
Közü, mundâr; eşme külümü!
Keyfin bilir!
Ku-ma-dır ecel;
-sokun koynuma!
Deniz feneri, hey!
-kuşan ışığı, ha'di!
Yardım et, uyar âşığı!
Neferi, deli; milli diliniz!
Ey sümen altı, kus özünü!
Azı, çoğu bir; kefeniz!
Defolsana, sis!
Nereye batıyor enkaz, göster!
-yakamoza küf, ölesi pus!
Ne oluyor, tuzu kuru sineye?
Pollyanna, sus!
-S-U-S!
04 Aray 2012
Abi, kulaklığım başımda;
bu ağır sesin altında eziliyorum!
Sağolasın.. Orhan_Tİ
Öyle bir düğüm atayım ki; yürek çözemesin!" demedim elbette. Ancak şu kısa yaşamda öylesine kaotik düğümler de var ki; çözebilene, aşkolsun!
Öte yandan şiir, öylesine bir düğümü betimlemeye çabalıyor ki; bu işin içinden ne Pollyanna çıkabilirdi, ne de onun söyleyip durduğu mutluluk oyunlarının iknâ ediciliği veya onarıcılığı. İşte; tam bu noktada, Pollyanna'nın reçetesinin işlemeyeceği vurgulanmış olabilir miydi?
Desteğiniz, katkı verici idi. Uğramanız, onur verici idi.
Çok teşekkürler.