Gene Söyletti Beni Sevdan

sensizliğe her veda,
her üç beş nöbeti...
bu kadar nasıl eksik kıldı beni gidişin,
kolayı mı seçiyorum
bakışlarından kurtulmak için
dört nala senden kaçışım sevdadan
kadehlere uyku kaçırmış gibi
yudum yudum içtiğim sanaydı,
her hücremde
sana ait bir gece bekçisi
sensizliği en derinden bana hatırlatan...
uğruna ölünecek ne kalmıştı,
bir bakışına bin anlam yükleyen ben,
avcuna üç beş kuruş sıkıştırılmış aşk dilencisi ben...
fırtınalar ben sakinken kopsa,
acım az dinmişken gelse ya cehennem,
ölümüme susmasan bu kadar...
hani her düştüğümde
elimden tutup kaldıracaktın...
en hoyrat rüzgarım oldun,
koynuma buz gibi bir sensizliği soktum ben,
başkaları terleyen alnını okşarken,
saçlarını öperken...
sana sevdam çaresizlik benim...