Gerçek

Yeşil, mavi, kırmızı dünyalarda
Kapkara bir gerçek
Ölüm!

Kara ve karanlık...

Boş ver karanlığı,
At kendini aydınlığa
Kapkara bir gerçek
Ölüm olsa da!

Aydınlıkta yüz
Öp sevdiğini dudaklarından
Mavi gökyüzünde uç
Tek bir beden gibi sevdalınla;
Sıcak, kıpkırmızı çarşaflar arasında
Dolan dolanabildiğin kadar
Sevdiceğinle.

Ölüm olsa da
Gene yaşanılası
Bu dünya.

Gel, bir de sen karartma
Bu dünyayı:
Dön yüzünü aydınlığa
İnsanca!




İstanbul, 2003