Gerçek Aşka Çağrı (Fetihler Günlüğü)

Telaşlı bir savaştayız,
Kayıplar veriyoruz,
Saf değiştirenler çok.
Buna rağmen yine de Mevla'ya dayanıyoruz.

Bu savaş diğerlerine benzemiyor,
Aşk tüm cephelerden saldırıyor,
Mayınlar da nedense patlamıyor

Bölük bölük direnişçiler surlarda,
Aşkın kaleye girmesini engelliyor.
Her direnişçiyi ölüyor, yetmiyor,
Aşk, ciğerleri söke söke asıl kalplerini istiyor...

Kapatın kapıları, aşk barutla saldırıyor.
Ne bu ateş böyle; Yarab,
Kapanmaz yaralar açıyor.

Savaşın bilmem ki kaçıncı günü,
Ortalık salgın hastalıktan geçilmiyor,
Her ten acı acı hüzün kusarken,
Hekimler hala ilaç verseler de,
Bunlar belki de yaşamaz diyor.


Bunca can ya hüzünden,
ya da barut yaralarından kanıyor.
Kan kırmızısı bu savaşta,
Ne ana kuzuları gönül topraklarına kurban oluyor..

Analar ağlamayın, evlatlarınız aşkla savaşıyor,
Mülteci kederlere pusu kurmuş,
Aşkın komutanı, şeytanı bile dehşete düşürüyor.

//.............Bırakın ölüm bundansa ölsünler,
......................Bir kahpenin adını silmişlerse işte o zaman övünsünler.//

Ey gerçek aşk!...
Yağmur duasına çıkar gibi,
Bunca dua da seni diliyoruz,
Gel...
Bir yağmur damlası bize yeter,
Söndür su savaşı,
Biz kazanmayı senden umuyoruz.

Ey gönüller şi'arı gel,
Gel kurtar şu yavruları,
Ne kadar dirensek de,
Hala Hızır- ı gerçek aşkı bekliyoruz.

Bu gözyaşları uğruna,
Sanma ki teslim olduk o aşka,
Sırrına mı eremedik yoksa?
Duy hadi sesimiz
Gel ne olur,
Esrarının aşkına!...