Gerçek Dost

İnanıyorum sana Rabbim inanıyorum sana
Biliyorum, şah damarımdan daha yakınsın bana

Varlığını hissettiriyorsun hayatın her basamağında
Nereye kaçarsam, buluyorum kendimi rahmet kucağında

Yalnızlık, ümitsizlik iliklerime işlediğinde iyiden iyiye
Yine seni arıyor her yerde gözlerim seni yine

Günahlar sardı ruhumu, hatalar hayatımın vazgeçilmezi şimdi
Bir inayetin kaldı ümidim, o aklıma gelince gözyaşım dindi

Namazımda his yok, orucumda ihlas eksik
Hizmetimde riya çok, şevkim az; duygularım silik

Gecenin zifiri karanlığıyla konuşacak sözüm kalmadı artık
Planlarım altüst, kararlarım kararsız, düşüncelerim çarpık

Dost sandıklarım vefasız, arkadaşlar iyi günde yanımda
Derdimi paylaşacak kimsem yok Rabbim etrafımda

Savrulan yapraklar gibiyim sanki, öyle amaçsız ve çaresiz
Beni kurtaracak bir hatıram var mı, gelmiyor aklıma, vay talihsiz

Rabbim bir sen kaldın dost, bir sen varsın gerçek olan
Tut elinden kulunun, şu günden güne sararıp solan

Tövbe kapın ne kadar açık, düşünemiyorum
Benim gibiler de girer mi o kapıdan bilemiyorum

Rahmetim gazabımı geçti, diyorsun bildiğim bu, Rabbim
Eğer rahmetinle muamele etmezsen ne olur halim

Rabbim, senden başka sığınacak başka bir kapı yok
Bu günahkâr ve zavallı kulunu ne olur cennetine sok