Gerçek Sevda Aşkın Deminde Yüzer

gel gönül yare gidelim
gerçek dost bildiğin gelir bildiğim
yıllarca uzak dost kaldığım toprağım düşüm

bu yılda böyle oldu alçaldı yürek gönlüm
sancısı kahrolası zamana geçmişin izlerine yol k/aldı
yüreğimin dağ çiçekleri yaban yerde soldu
nadasa bırakılan toprağım bozkıra döner gönlüm

içimde büyüyen sevda ateşi
dolmayan usanmayan umudumdun
düşümdün her sabahın ayazında
yüreğime sardığım kemerine hançer saplandı

her gün gitmeler gelmeler
umutsuz vakaların çay ocağında demlenirken
demli çaydan yudumladım her seferinde

eski bir şaraba benzedin gönlümde
şişelerde k/almış şarabım oldun her anımda
derler ya özgürlük asildir yollara k/almaz

her daim yokluğuna dertlenirdim
dermansız derde dert s/aldın
sen beni yorulmaz sevdalara s/aldın yar

beni heybemle kıratımla düşürdün yola
belki yol görünür bulurum seni
açılın kapılar yare gidelim

dağlar duman b/aşımdan gitmez
sevdan benden hiç mi hiç bitmez
yazıldıysa ferman dinlemezse yoldaş olurum
dağları aşam dedim yolları aşam dedim türküsünü çalar söylerim yar

sen deniz ol ben denizde kayan gemi
sen yelkeninde tüten
ben yüreğinde yüzen bir gemi
açılır olurum uzaklara gelirsem dermanım senin

her günüm denizde olsun yelkeni açtım gül pempe
gemiysem kayarım okyanus dünyana
Gerçek sevda zor aşkın deminde yüzer

29*02*12*Karataş